regelmaat

Ik heb opeens regelmaat in mijn leven. De wekker gaat om zes uur, ik sta op, sportkleding aan, bel bij S aan en dan lopen we een uur door de stille stad - die wakker is als we terugkomen - en springen we vanaf mijn terras de gracht in om te zwemmen. Elke dag een stukje verder. Het is voor het eerst dat ik de brug onderdoor zwom. Ik blijk een buurman van achter de brug te hebben die ook elke dag in het water ligt. 
Die regelmaat doet me goed, al is het omdat ik nu elke dag die tienduizend stappen op mijn sloffen haal. Ik hoef om zes uur niet te besluiten of ik al dan niet ga. Het moet. Om S. Dat scheelt een hoop discussie met mezelf. Door het vroege opstaan heb ik eindeloze dagen die gevuld zijn met allerlei activiteiten van lijstjes. Het doorstrepen zelf is ook een activiteit geworden.