stemmen

Het was de eerste keer dat we in de koorzaal van het concertgebouw Verdi repeteerden. Ik had F overgehaald mee te doen met de verzekering dat je hier niets voor hoefde te kunnen. Dat het niet om presteren ging, alleen maar om genieten. 
Hear hear. 
Mijn hoofd begon steeds ingewikkelder te doen toen ik het maar niet voor elkaar kreeg me aan de altpartij te houden. Dan weer zong ik eens mee met de tenoren, soms viel ik de sopranen bij en een keer wist ik zelfs de bassen te ondersteunen. 
De dirigent wees onze sectie er fijntjes op dat er zo te horen wat mensen waren die nog niet helemaal zeker van hun partij waren. 
Ik stak nog net niet mijn vinger op.