Langzaam daalde ik via de westkust af naar Reykjavik en verloor mijn hart aan Snaefellsnes, een ongekend mooi ruig stuk IJsland. Ik beklom twee vulkanen, waaronder die van Jules Verne's Reis naar het middelpunt der aarde. Het voelde inderdaad zo. Tussen de rotsen van Snaefellsnesbaer liep ik naar de zee, liep langs een waterval de heuvel op, at in Olafsvik de lekkerste patat van mijn leven - de ober keek raar op toen ik dat zei - en bracht een warme nacht door in The Freezer.
De volgende dag reed ik weer langs ravijnen, over vlaktes, zat in de allermooiste hotpot van heel IJsland en werd warm onthaald in het huis van een kunstenares, met overal schilderijen die ik wel aan mijn muur wilde hangen. Uiteindelijk belandde ik in Reykjavik voor een afspraak met R&M die die dag met de bus vanuit Skagaströnd waren vertrokken. Bij aankomst bleek ik voor de maand erop te hebben geboekt en het hotel was vol. Dat zat er aan te komen. Ergens in mijn achterhoofd wist ik al dat er iets met een van die boekingen niet goed was gegaan. Dus ging ik met M naar het hotel bij het vliegveld, waar wel een kamer vrij was en bedronken we ons voor het eerst met goede wijn in een armoedige keuken.
De volgende dag reed ik weer langs ravijnen, over vlaktes, zat in de allermooiste hotpot van heel IJsland en werd warm onthaald in het huis van een kunstenares, met overal schilderijen die ik wel aan mijn muur wilde hangen. Uiteindelijk belandde ik in Reykjavik voor een afspraak met R&M die die dag met de bus vanuit Skagaströnd waren vertrokken. Bij aankomst bleek ik voor de maand erop te hebben geboekt en het hotel was vol. Dat zat er aan te komen. Ergens in mijn achterhoofd wist ik al dat er iets met een van die boekingen niet goed was gegaan. Dus ging ik met M naar het hotel bij het vliegveld, waar wel een kamer vrij was en bedronken we ons voor het eerst met goede wijn in een armoedige keuken.
RSS-feed
