diagnostiek

De slechte vibe was bijna over. Dat gevoel had ik tenminste. Tot ik een bericht van de volkstuinbuurvrouw kreeg dat mijn tuin blank stond en dat een buurman de hoofdkranen van mij en weer een andere buurvrouw had dichtgedraaid. We zitten namelijk samen op één punt aangesloten. Ik vermoedde dat ik een vergissing had gemaakt met de zijkraantjes. Vergeten dicht te draaien. Ik hoopte het maar, anders zou het iets groots zijn. Voor de vorm appte ik mijn buurvrouw. Dat dit het geval was en dat ik de volgende dag zou gaan kijken.
Paniek op de app. 
Zij had namelijk de hoofdkraan juist dichtgedraaid en als de buurman die van haar dan toevallig had opengedraaid dan stond haar huisje nu onder water want ze had alle kranen nog open staan.
Er begon bij mij een verlangen te ontstaan naar een geweldige sleur met werkend materieel. 
Tussenstand: een niet-aangesloten magnetron, een niet werkende Sonos, een wasmachine die tijdens het centrifugeren extreme geluiden maakt die hij daarvoor achterwege liet, een cv-ketel die er af en toe plotseling mee ophoudt en een monteur die pas 15 mei kan komen, een gasfornuis dat niet gebruikt kan worden vanwege ontbrekende ringen, en een tuin die onderloopt als de hoofdkraan open staat. 
Ik ging naar de tuin, draaide de zijkraantjes dicht en het probleem was opgelost. 
Gestimuleerd door deze kleine overwinning, ging ik op zoek naar de gashouders. Appte zelfs een buurvrouw, of ik haar toevallig had verteld waar ik die dingen had verstopt. Dat had ik niet. 
Toen het duidelijk was dat die dingen echt nergens waren, ging ik eens beter nadenken. Als ik iets doe, doe ik het min of meer grondig. Dat wil zeggen: dan haal ik ook alle kaarsen weg en zeker de zwarte plaatjes van het fornuis. Alleen de ringen weghalen is eigenlijk niets voor mij.
Ik pakte een lucifer. Stak het gas aan. Het geheel liep als een zonnetje.