Vandaag ging ik na een wederom eindeloze dag op het congres in Haus der Kulturen der Welt wat rondkijken. Ik fietste naar het einde van de straat, langs de Reichstag en kreeg de kriebels. Alsof de Nazi's er nog zaten. Met z'n allen achter die gigantische gevel gruwelijke follow-ups aan het beramen.
Aangekomen bij de Brandenburger Tor werd het er niet beter op. Oorspronkelijk was Eirene, de gevleugelde godin symbool van de vrede, maar na haar trip naar Parijs (Napoleon de kunstrover, ik zit lekker in het onderwerp) verworden tot symbool van de overwinning, en omgedoopt tot Victoria. Ze kreeg een staf met Pruisische adelaar, en een ijzeren kruis met lauwerkrans. Tegenwoordig - je kunt haar geen starheid verwijten - is ze symbool van de hereniging.
Even inzoomen. Lans: steken. Adelaar: roofvogel. IJzer: onbuigzaam. Kruis: lijden. Lauwerkrans: lijden. En dan niet één aaibare Black Beauty voor de wagen, maar vier briesende paarden, die iedereen die voor de voeten loopt omver galopperen. Rond 1800, tijdsgeest. Tja. Maar ik had de Duitsers zo veel meer zachtheid toegewenst. Want wat is er bijvoorbeeld mis met een wollig klein konijntje?
Aangekomen bij de Brandenburger Tor werd het er niet beter op. Oorspronkelijk was Eirene, de gevleugelde godin symbool van de vrede, maar na haar trip naar Parijs (Napoleon de kunstrover, ik zit lekker in het onderwerp) verworden tot symbool van de overwinning, en omgedoopt tot Victoria. Ze kreeg een staf met Pruisische adelaar, en een ijzeren kruis met lauwerkrans. Tegenwoordig - je kunt haar geen starheid verwijten - is ze symbool van de hereniging.
Even inzoomen. Lans: steken. Adelaar: roofvogel. IJzer: onbuigzaam. Kruis: lijden. Lauwerkrans: lijden. En dan niet één aaibare Black Beauty voor de wagen, maar vier briesende paarden, die iedereen die voor de voeten loopt omver galopperen. Rond 1800, tijdsgeest. Tja. Maar ik had de Duitsers zo veel meer zachtheid toegewenst. Want wat is er bijvoorbeeld mis met een wollig klein konijntje?
RSS-feed
