Bij de Gamma begon het. Mijn fiets gleed steeds onderuit en dan zat ik er zelf nog niet eens op. De vrouw die in de buurt stond hielp me met het positioneren van de zakken. Het was duidelijk. Lopen was al een hele toer. Ze wenste me succes.
De weg ging hier en daar naar beneden en dan moest ik met mijn heup de fiets tegenhouden. Na een kwartier waren mijn biceps verzuurd. Na een half uur zwoegen en de tuin in zicht gaf ik me over. Ik belde P. Of hij me kon komen helpen. Hij hielp. En zocht ook even op hoeveel kilo ik had versjouwd.