Bij de receptie vroeg ik nog even voor de zekerheid of we de kaartjes in de bus konden kopen, dat moest via internet, en we gingen op weg. P boekte twee plaatsen. We hadden de bus van tien uur gekozen, die duurde vier uur, zodat we in Bilbao nog wat rond konden lopen. In de rij voor de bus ontdekte P dat onze tickets voor acht uur 's avonds waren. Ik hoopte nog met mijn básico Spaans de boel wel voor elkaar te krijgen, maar de bus zat helemaal vol. We moesten naar de informatie waar al een eindeloos lange rij voor stond. Intussen verkende P de Spaanse website. We moesten NU die van twee uur boeken, want er waren nog maar twee plaatsten. Ik aarzelde, dacht, dan zijn we ons geld kwijt, beter ruilen dan twee keer kopen. De kaartjes kostten 70 euro. Maar het risico van weer een volle bus en pas midden in de nacht in Bilbao aankomen, wilde ik ook niet. Ik bleef wel in de rij staan. De lokettist was allervriendelijkst. De equivocado (verkeerde) kaartjes konden we via de website terugvorderen. P verdiepte zich nog verder. En kwam eruit, al hield de website 20 euro achter. Ook leerde hij intussen een Spaans woord: Parada bleek halte. Dat betekende dus dat er twee haltes waren ipv nog maar twee kaartjes.
RSS-feed
