waardevol

Na Frits' overlijden kreeg ik het schilderij van Meinte Walta dat hij aan mijn ouders gaf en dat ik zo prachtig vond. Het staat nog achter mijn bank te wachten om ingelijst te worden. Die plek en de duur (ca. twee jaar) dat hij daar stond werd een beetje merkwaardig na een telefoontje van mijn vader. Een ander schilderij van Walta had 175.000 euro opgebracht. Ik schoof mijn bank iets naar voren. Bekeek het ding nog eens goed. Ditmaal met een schuin gehouden kunstkenners hoofd. Ja, ik kon me daar van alles bij voorstellen. Misschien toch maar eens inlijsten. 
Geintje. Natuurlijk rappie klappie naar de eerste de beste veiling, hoe veel ik ook van Frits en dat schilderij hield. Vrijheid tot ver in mijn tachtiger jaren, daar voelde ik veel voor. Tot het volgende telefoontje. Mijn vader. Hij had zich niet één maar drie nullen vergist.