Volkomen tegen mijn zin zat ik in het ziekenhuis. Ze wilden vaststellen of ik niet toch ergens stiekem een of andere nare kanker onder de leden had. De vrouw die de afspraak maakte waarschuwde dat het waarschijnlijk wel een paar uur zou duren, dus moest ik een boek meenemen. Ik hield me in, maar er zijn ziekenhuizen waar je gewoon op tijd geholpen wordt, scans, biopten, chemo's of bestralingen efficiënt worden afgehandeld, en als je onverwacht een vraag voor een specialist hebt, wordt die er ook nog achteraan gepland zodat het je geen extra tijd kost.
Maar goed.
Ik had mijn laptop mee en maakte een kantoortje van de wachtkamer. Een fijne co-assistent riep me op tijd binnen. Ik vertelde hem meteen maar dat ik het onzin vond dat ik er was. Het mooie was dat hij dat ook vond. Toen gingen we er samen toch maar tegenaan. Maar niet nadat ik hem eerst langdurig had uitgehoord over zijn co-schappen, de zusterflat en zijn toekomstplannen.
Voor dit onderonsje met de co hadden ze serieus een uur gepland.
Hij werkte de vragenlijst af waarbij de antwoorden konden duiden op ongewenste verschrikkingen. We kwamen bij het alcoholgebruik.
'Ik weet van een bevriend arts dat jullie het antwoord maal drie doen. Dus wat zeg ik?'
'... en drugs maal vier en seks gedeeld door zes,' zei de co opgewekt.
We maakten er vijf per week van. Klopt geen zak van, maar heel af en toe wel.
De vragenlijst was ingevuld en omdat hij er nu helemaal van overtuigd was dat ik daar voor niks zat, wilde hij proberen de arts eerder te laten komen al werd dat waarschijnlijk moeilijk, want hij had een slechte reputatie.
Ik begon er werkelijk lol in te krijgen en wilde alles over die reputatie weten.
Toen installeerde ik me weer in mijn zelfuitgeroepen kantoortje en ging aan het werk.
De co-assistent haalde me veel te snel weer op en we moesten de internist zien te traceren op de huisartsenpost. Daar werd ik weer neergezet, terwijl hij koffie voor me ging halen, nog nooit meegemaakt, en toen mocht ik weer wachten.
Op het moment dat de receptioniste glaasjes water voor me ging halen, verwachtte ik toch een extra uitloop van het schema.
Toen ik uiteindelijk naar binnen mocht was ik een koffie en twee water verder. Maar nu kon ik dan checken of de reputatie van internist klopte.
Toen die vertelde over het oprichten van een specialisatiegroep in het AMC voor de ziekte van Marfan door een goede vriendin van hem, kreeg ik wel een vermoeden.
Maar goed.
Ik had mijn laptop mee en maakte een kantoortje van de wachtkamer. Een fijne co-assistent riep me op tijd binnen. Ik vertelde hem meteen maar dat ik het onzin vond dat ik er was. Het mooie was dat hij dat ook vond. Toen gingen we er samen toch maar tegenaan. Maar niet nadat ik hem eerst langdurig had uitgehoord over zijn co-schappen, de zusterflat en zijn toekomstplannen.
Voor dit onderonsje met de co hadden ze serieus een uur gepland.
Hij werkte de vragenlijst af waarbij de antwoorden konden duiden op ongewenste verschrikkingen. We kwamen bij het alcoholgebruik.
'Ik weet van een bevriend arts dat jullie het antwoord maal drie doen. Dus wat zeg ik?'
'... en drugs maal vier en seks gedeeld door zes,' zei de co opgewekt.
We maakten er vijf per week van. Klopt geen zak van, maar heel af en toe wel.
De vragenlijst was ingevuld en omdat hij er nu helemaal van overtuigd was dat ik daar voor niks zat, wilde hij proberen de arts eerder te laten komen al werd dat waarschijnlijk moeilijk, want hij had een slechte reputatie.
Ik begon er werkelijk lol in te krijgen en wilde alles over die reputatie weten.
Toen installeerde ik me weer in mijn zelfuitgeroepen kantoortje en ging aan het werk.
De co-assistent haalde me veel te snel weer op en we moesten de internist zien te traceren op de huisartsenpost. Daar werd ik weer neergezet, terwijl hij koffie voor me ging halen, nog nooit meegemaakt, en toen mocht ik weer wachten.
Op het moment dat de receptioniste glaasjes water voor me ging halen, verwachtte ik toch een extra uitloop van het schema.
Toen ik uiteindelijk naar binnen mocht was ik een koffie en twee water verder. Maar nu kon ik dan checken of de reputatie van internist klopte.
Toen die vertelde over het oprichten van een specialisatiegroep in het AMC voor de ziekte van Marfan door een goede vriendin van hem, kreeg ik wel een vermoeden.
RSS-feed
