Zeg het maar

De man van het steigerbedrijf vertrok geen spier toen ik tegen hem tekeer ging. Hij keek me eindeloos aan, en begon toen heel langzaam te bewegen. Hij verlegde de steiger en de rolmatten. Ik bleef er naast staan kijken. Toen hij klaar was trok hij even een gezicht van heb je nou je zin? Ik knikte en ging met de klopboor, een erfstuk dat ik nog nooit had gebruikt, naar mijn buurman. Hij legde me uit hoe het apparaat bediend moest worden, plus hoe ik het verschil tussen metaal en houtboortjes kon zien, de dikte moest bepalen, en dat je voor 'die vreemde schroeven' die niet lamgedraaid zijn, alleen maar een ander soort bitje moeten hebben. 
Alles duidelijk. 
Ik kon aan de slag met mijn bed, waarvan een balk onder de lattenbodem had losgelaten. Alleen kreeg ik de kop met geen mogelijkheid open en ging op zoek naar een sterke man. Aan de overkant van de straat stond de zwijgende steigerman. Ik wilde mijn buurman niet weer vragen en vond het lastig vallen van de zwijger een goede genoegdoening. Hij bleek geen Nederlands te kunnen. Geen Engels. Geen Frans. Een paar woorden Duits. Ik vroeg wat hij dan wel voor taal sprak. Een collega die hoog boven ons stond had mijn probleem aangehoord en maakte in, ik meen Turks, duidelijk dat die boormachine omhooggetakeld moest worden. Intussen werd de zwijger heel spraakzaam en vrolijk omdat ik ook Spaans bleek te spreken.