Het is een schip, dus als iemand door het gangboord loopt kun je dat binnen niet missen. Al zijn het maar de enkels die je door elke patrijspoort voorbij ziet gaan.
De stuurhut was open, maar het luik om af te dalen dicht. Ik bleef buiten staan en tikte een aantal keren op de deur. Geen reactie. De wetenschapper had het waarschijnlijk druk met van alles. Of hij was vergeten de boot af te sluiten, kon ook. Toch durfde ik het risico niet te nemen. Als je het trappetje afdaalt sta je midden in de slaapkamer. Misschien was het onnodige voorzichtigheid, en ik was al gek geworden van het heen en weer lopen voor de huurders op die andere boot, maar ik wilde toch liever nog een keer extra lopen dan in een gespreid bedje belanden.
Een half uur later zag ik de huurder en zijn vriendin de stuurhut uit komen.
Haren gekamd.